طراحی باغ ژاپنی | 30 طرح برتر باغ ژاپنی

تمام رشته‌های طراحی منازل، طراحی باغ و طراحی ساختمان، هماهنگ بودن اجرا و طرح اهمیت بسیاری دارد. برای هماهنگ کردن طرح‌ها، طراح روش‌ها و اصول خاصی برای استفاده از خط، فرم بافت، رنگ، مقیاس، تکرار، تنوع، تعادل و تبادل وضع می‌کنند. رعایت این اصول در طرح تمام آثار هنری ضروری است و طراحی منظر و باغ‌سازی از جمله باغ ژاپنی منحصر‌به‌فرد بوده و چند بعدی بودن فضای طراحی شده است. یک تابلوی نقاشی را تقاش خلق می‌کند و یک طرح باغ ژاپنی را طراحی باید خلق و پر کند و بر روی چندین محور خلاصه شده و حال به طور اختصار خواص و معنی خط، فرم، بافت، مقیاس، رنگ، توالی، تنوع و تعادل بیان می‌کنیم.

۱- خط و محور:

محور و خط الگویی برای کنترل طرح است. طراح برای کنترل حرکت بصری و و کنترل فیزیکی از خطوط استفاده می‌کند باغ نیز به کمک محور یا خطوط مشخص می‌شود و پیاده‌روهای مارپیچ و خطوط منحنی حرکت آهسته است.
خطوط منحنی پرچین‌ها و دیوارها و لبه و حاشیه‌ها با محورهای متفاوت طراحی می‌شود.

۲- فرم:

شکل نهایی هر جسم، فرم آن است. مثلا فرم گیاهان از مجموع شکل و فرم تنه، فرم شاخه‌ها و برگ‌ها بوجود می‌آید. فرم اجسام بلند و باریک را فرم عمودی و شکل توده نهایی جسم کوتاه و پهن را فرم افقی می‌نامند و فرم مثلثی، فرم مخروطی خواهد بود.

۳- بافت:

رابطه و همبستگی بین مجموعه بخش‌های مختلف هر جسم بافت آن جسم است. در طراحی باغ ژاپنی کاربرد بافت‌های مختلف گیاهان و سایر اجسام مانند سطح پیاده‌روها، دیوارها و غیره تنوع به طرح می‌بخشد. به طور کلی گیاهان را به سه دسته ظریف، متوسط و ضخیم تقسیم‌بندی می‌کنند. می‌توان گفت بافت یک گیاه بستگی به طول دمبرگ ، درخشندگی و روشنی برگ‌ها و اندازه برگ‌ها دارد. گونه‌ای از بافت ظریف و کم پشت و نرم جلوه می‌کنند و یا بافت خشن، سنگین و یا پرپشت بوده بنابراین می‌توانیم بگوییم بافت ظریف یا خشن می‌باشد و به کار بردن گیاهانی با بافت مشابه، باعث یکنواختی طرح می‌شود و ترکیب استفاده از سه نوع بافت در فضای‌سبز و باغ ژاپنی تنوع بخشیده و ناظر را زود خسته نمی‌کند.

4- رنگ:

افراد متفاوت نسبت به رنگ‌های مختلف واکنش‌های متفاوتی دارند. عده‌ای از مردم کورنگ هستند یعنی قدرت تشخیص بعضی از رنگ‌ها را ندارند. به طور کلی رنگ‌های قرمز، نارنجی و زرد جزو رنگ‌های گرم و رنگ‌های سبز و آبی از رنگ‌های سرد به شمار می‌آیند.
از این رنگ‌ها برای بزرگتر شدن باغ استفاده می‌کنند. هر جسمی در باغ ژاپنی رنگی دارد؛ این رنگ‌ها اغلب یکنواخت نیستند مثلاً تنوع رنگ‌های سبز بی‌شمار است. حتی در یک گونه گیاهی رنگ سبز برگ تغییرات فراوانی می کند. رنگ‌های طبیعت به رنگ‌های ساخته‌ی دست انسان برتری دارد. یک طراح موفق رنگ‌ها را می‌شناسد و به موقع از آنها استفاده می‌کند. رنگ را یکی از متغیرهای مهم طرح خود قرار می‌دهد.

۵- مقیاس:

در طراحی باغ شناخت و کاربرد مقیاس و اندازه‌ها اهمیت دارد بدین معنی که اندازه‌ی صحیح فواصل و ابعاد به کار رفته در باغ باعث ایجاد توازن و ترتیب در باغ می‌شود لذا در مقیاس کوچک جزئیات بیشتر گیاهان تک تک دیده می‌شود و کوچک‌ترین دگرگونی در مقیاس مشخص می‌باشد. مقیاس به معنای واقعی یعنی اندازه هر عنصر در باغ ژاپنی حتی عطر گیاهان در مقیاس‌های کوچک مهم‌تر از مقیاس‌های بزرگ هستند چون تماس مردم با گیاهان بیشتر بوده و لذت‌بخش‌تر است.

۶- تنوع:

هم‌آمیزی بافت‌ها و فرم‌ها و رنگ‌های مختلف تنوع ایجاد می‌کند‌ تنوع کم باعث ایجاد یکنواختی شده و تنوع زیاد سردرگمی پیش می‌آورد. برای ایجاد فضایی دلنشین باید تنوع در حد اعتدال باشد. زیاده‌روی در به کار بردن اجسام مختلف نیز بد خواهد بود.

۷- توالی:

توالی به عناصر متنوع معنی و مفهوم بخشیده با تکرار گیاهان و اجسام مختلف در طرح از پیچیدگی احتمالی ناشی از تنوع بسیار کم کرده و نظم و ترتیب می‌دهد. در پروژه‌های بسیار وسیع طراح می‌تواند به دلخواه خود یک انبوه‌کاری یا گروهی‌کاری تکراری ایجاد و توالی بماند بدین ترتیب تکه تکه کردن و جداکردن جلوه ندارد.

۸- تعادل:

معمولاً در یک منظره می‌توان به آسانی یک محور پیدا کرد. اگر اجسام دو سوی محور یکسان باشند طرح را قرینه و اگر اجسام دو سوی طرح یکسان نباشد طرح نامنظم خوانده می‌شود و هر دو ضروری است تعادل اجسام دو طرف محور وجود داشته باشد. مناظر طبیعت هرگز متقارن نیستند ولی توازن بین دو سوی محور قرار دارد و به اصطلاح این توازن را تقارن نظری می‌نامند. برای ایجاد فضای طبیعی و زیبا و همیشه عالی، توازن باید در نظر داشت و تقارن نظری به وجود آورد.